Najdłuższa rzeka na świecie – Nil w Afryce na obszarze Burundi, Rwandy, Tanzanii, Ugandy, Południowego Sudanu oraz Sudanu i Egiptu, długość 6.650 km, powierzchnia zlewni 2,87 mln km²; za źródłową rzekę uważa się Kagerę, wypływającą na terytorium Burundi, na południowy zachód od Jeziora Kiwu i uchodzącą do Jeziora Wiktorii; uchodzi do Morza Śródziemnego dwoma głównymi ramionami – Rosetta i Damietta, tworząc deltę o powierzchni 22 tys. km².
Według innych źródeł najdłuższą rzeką na ziemi jest Amazonka w Ameryce Południowej na obszarze Kolumbii, Peru i Brazylii, długość 6.400 lub 7.040 km, powierzchnia zlewni 7,2 mln km²; źródła Amazonki znajdują się w peruwiańskich Andach na wysokości 5.170 m n.p.m. Sprawa źródeł Amazonki nie została jeszcze jednoznacznie rozstrzygnięta, według jednej z propozycji wypływa ze stoków góry Quehuisha małym potokiem o nazwie Apacheta w departamencie Arequipa, drugą rozpatrywaną alternatywą jest potok Carhuasanta
Najdłuższa rzeka w Europie – Wołga w Azji na terenie Federacji Rosyjskiej, długość 3.530 km, powierzchnia zlewni 1,38 mln km²; źródła na Wałdaju, na wysokości 229 m; uchodzi do Morza Kaspijskiego, tworząc deltę o powierzchni 19 tys. km².
Najdłuższa rzeka w Polsce – Wisła, długość 1.047 km, powierzchnia zlewni 194.424 km²; bierze początek na stokach Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim; za źródłowy potok przyjmuje się Czarną Wisełkę, wypływającą na wysokości 1.107 m; uchodzi do Morza Bałtyckiego, tworząc deltę.
Największe jezioro na świecie – Morze Kaspijskie, bezodpływowe słone jezioro reliktowe w Azji i w części północnej w Europie, powierzchnia 371,8 tys. km², długość 1200 km, szerokość 325 km, średnia głębokość 180 m, maksymalna głębokość 1.025 m, 28 m poniżej poziomu oceanu światowego; nad Morzem Kaspijskim leży Kazachstan, Federacja Rosyjska, Turkmenistan, Iran i Azerbejdżan.
Największe jezioro w Europie – Morze Kaspijskie, bezodpływowe słone jezioro reliktowe w Azji i w części północnej w Europie, informacje dodatkowe – patrz powyżej.
Największe jezioro w Polsce – Śniardwy w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, w dorzeczu Pisy, w województwie warmińsko-mazurskim, powierzchnia 113,4 km², długość 22,1 km, szerokość 13,4 km, długość linii brzegowej 64,5 km, objętość 660,mln m³, wysokość lustra wody 115,7 m n.p.m., 8 wysp.
Najgłębsze jezioro na świecie – Bajkał w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, na Syberii, średnia głębokość 730 m, maksymalna głębokość 1.620 m; dno 1.165 m p.p.m., położone w rowie tektonicznym, powierzchnia 31,5 tys. km², w tym 27 wysp, największa – Olchon, długość 636 km, szerokość 79,4 km, objętość 23 tys. km³, wysokości lustra wody 455 m, zasilane przez 336 rzek, otoczone górami o wysokości ponad 2.500 m n.p.m. Pionierami naukowego poznania Bajkału byli w 2 poł. XIX w. polscy zesłańcy: Aleksander Czekanowski, Jan Czerski, Benedykt Dybowski i Wiktor Godlewski.
Najgłębsze jezioro w Polsce – Hańcza na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, w dorzeczu Niemna, na obszarze Suwalskiego Parku Krajobrazowego, głębokość średnia 38,7 m, głębokość maksymalna 108,5 m; powierzchnia 311,4 ha, długość 4.550 m, szerokość 1150 m, długość linii brzegowej 11,75 km. Ze względu na właściwości krajobrazowe, morfologiczne i limnologiczne objęte ochroną rezerwatową.
Największy wodospad na świecie – Salto Angel w Wenezueli na Wyżynie Gujańskiej, w pobliżu miasta Canaima, wysokość 1.054 m, wpada do Río Churún, dopływu rzeki Caroni; odkryty w 1935 r. przez lotnika amerykańskiego, Jamesa Angela.
Największy wodospad w Europie – Ramnefjellsfossen (znany także jako Utigardsfossen lub Utigard) w pobliżu miasta Stryn w Norwegii, wysokość 818 m.
Największy wodospad w Polsce – Siklawa w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka, na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego, wysokość ok. 65–70 m, nachylenie ściany ok. 35°, spada z progu Doliny Pięciu Stawów Polskich do Doliny Roztoki.
Najwyższe góry na świecie – Himalaje, łańcuch górski w południowej Azji, długość ponad 2,5 tys., szerokość ok. 250 km, rozciąga się na terenach należących do Pakistanu, Indii, Chin, Tybetu, Nepalu i Bhutanu oraz Mjanmy (Birmy); w Himalajach znajduje się aż 10 z 14 ośmiotysięczników świata.
Najwyższe góry w Europie – Alpy, łańcuch górski w Europie ciągnący się łukiem od wybrzeża Morza Śródziemnego w okolicy Savony po dolinę Dunaju w okolicach Wiednia na terenach należących do Francji, Włoch, Szwajcarii, Liechtensteinu, Niemiec, Austrii, Słowenii i Węgier, długość ok. 1.200 km, szerokość 150–250 km, powierzchnia ok. 220 tys. km².
Najwyższe góry w Polsce – Tatry, pasmo w łańcuchu górskim Karpat, rozciąga się na terenach należących do Polski i Słowacji, długość 57 km, szerokość ok. 18,5 km, powierzchnia 785 km², w tym ok. 75 km² (22,3%) leży w granicach Polski, a ok. 610 km² (77,7%) na terytorium Słowacji.
Najwyższy szczyt na świecie – Mount Everest (Czomolungma) w Himalajach, na granicy Nepalu i Chin, wysokość 8.848 m n.p.m., zbudowany ze skał krystalicznych i osadowych; od 1921 r. cel licznych wypraw alpinistycznych. Zdobyty po raz pierwszy w 1953 r. przez Nowozelandczyka Edmunda Percivala Hillary'ego i Szerpę Tenzinga Norgaya – uczestników brytyjskiej wyprawy pod kierownictwem Johna Hunta. Pierwszym Polakiem na Mount Evereście była Wanda Rutkiewicz (1978). Pierwsze zimowe wejście dokonane przez Leszka Cichego i Krzysztofa Wielickiego – uczestników wyprawy pod kierownictwem Andrzeja Zawady (1980) oraz samotne wejście Reinholda Messnera (1980).
Najwyższy szczyt w Europie – Mont Blanc w Alpach Zachodnich, wysokość 4.807 m n.p.m., zbudowany ze skał krystalicznych, szczyt w kształcie szerokiej piramidy; zdobyty po raz pierwszy w 1786 r. przez Jacques’a Balmata i Michela-Gabriela Paccarda; obserwatorium astronomiczne i meteorologiczne. Pod Mont Blanc tunel drogowy o długości 11,6 km, łączący miejscowości Pelerins kołoi Chamonix – Mont-Blanc we Francji i Entreves koło Courmayeur we Włoszech, zbudowany w latach 1959–1965.
Najwyższy szczyt w Polsce – Rysy w Tatrach Wysokich, w Tatrzańskim Parku Narodowym, wysokość 2.499 m n.p.m.
Najgłębsza depresja na świecie – Rów Jordanu (najbardziej na północ wysunięta część Rowu Abisyńskiego) rów tektoniczny z Morzem Martwym na Bliskim Wschodzie, u brzegów Morza Czerwonego i Zatoki Adeńskiej, na pograniczu Izraela, Palestyny i Jordanii, powstał w trzeciorzędzie, głębokość 433,5 m p.p.m., długość ok. 450 km, szerokość ok. 30 km, maksymalna głębokość ok. 817 m p.p.m. (dno Morza Martwego).
Najgłębsza depresja w Europie – Nizina Nadkaspijska na obszarze Federacji Rosjskiej i Kazachstanu, ciągnie się wzdłuż północnego wybrzeża Morza Kaspijskiego, głebokość 28 m p.p.m., powiezrzchnia ok. 200 tys. km², z czego ponad 50% stanowi depresja (największy pod względem powierzchni obszar depresyjny w Europie i Azji). Nizina Nadkaspijska leżąca w znacznej części p.p.m. stanowi odsłonięte w holocenie dno morza.
Najgłębsza depresja w Polsce – we wsi Raczki na Żuławach Wiślanych, głębokość 1,8 m p.p.m.
Najstarszy Park Narodowy na świecie – Yellowstone National Park w Stanach Zjednoczonych, park narodowy na terytorium stanów Wyoming, Montana i Idaho, założony w 1872 r., powierzchnia 8.980 km², obejmuje pasma górskie, rzekę Yellowstone i jej wielki kanion, gorące źródła, gejzery – ponad 3 tys. (największy cieplny obszar na świecie), wulkany błotne, liczne wodospady i jeziora; flora: rozległe lasy z sosną, świerkiem, jodłą, osiką, olchą, wierzbą, górskie łąki; bogata fauna m.in.: bizon, łoś, niedźwiedź grizli, baribal, wapiti, koza śnieżna, kojot, widłoróg, owca gruboroga, ponad 200 gatunków ptaków, np. bielik amerykański, łabędź, jaskółka, kos. W 1976 r. uznany za rezerwat biosfery, w 1978 r. wpisany na listę światowego dziedzictwa kultury i przyrody UNESCO.
Najstarszy Park Narodowy w Europie – Park Narodowy Sareks w Szwecji, założony w 1909 r., powierzcnia 1.970 km²; obejmuje dzikie, górskie tereny Laponii z licznymi szczytami, lodowcami, głębokimi dolinami, jeziorami, łąkami i bagnami; flora bardzo zróżnicowana: subalpejskie lasy brzozowe, gęste zarośla karłowatych wierzb i alpejskie porosty; bogata fauna, m. in.: renifer, łoś, niedźwiedź brunatny, ryś, wilk, małe gryzonie i liczne gatunki ptaków – np. lapoński trznadel, sowa, orzeł, pardwa. W 1996r. wraz z przyległymi parkami narodowymi Stora Sjöfallet i Padjelanta oraz położonym w pobliżu Muddus wpisany na listę światowego dziedzictwa kultury i przyrody UNESCO jako obszar Laponia.
Najstarszy Park Narodowy w Polsce – Pieniński Park Narodowy w województwie małopolskim, założony 1 czerwca 1932 r., powierzchnia 23,46 km², zajmuje najcenniejsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin Właściwych.
Białowieski Park Narodowy w województwie podlaskim, założony 11 sierpnia 1932 r. (w obecnej formie utworzony w 1947 r.), powierzchnia 105,17 km², znany z ochrony najlepiej zachowanego fragmentu Puszczy Białowieskiej, ostatniego w Europie fragmentu lasu pierwotnego oraz liczącej kilkaset sztuk, największej na świecie wolnościowej populacji żubra.
Największy Park Narodowy na świecie – Park Narodowy Grenlandii w Danii na terenach arktycznych północno-wschodniej Grenlandii, powierzchnia 972 tys. km², utworzony w 1974 r., w 1988 r. powiększony do obecnych rozmiarów; lodowce, tundra z roślinnością krzewinkową, piżmowoły arktyczne i niedźwiedzie polarne oraz liczne ptaki. W 1977 r. uznany za rezerwat biosfery.
Największy Park Narodowy w Europie – Park Narodowy Grenlandii w Danii na terenach arktycznych północno-wschodniej Grenlandii, informacje dodatkowe – patrz powyżej).
Największy Park Narodowy w Polsce – Biebrzański Park Narodowy na terenach Kotliny Biebrzańskiej w województwie podlaskim, powierzchnia 592,23 km², utworzony w 1993 r. Ochronę tego terenu zapoczątkowano w latach międzywojennych, tworząc dwa rezerwaty: Czerwone Bagno i Grzędy. W 1995 r. wpisany na listę wodno-błotnych obszarów chronionych konwencji ramsarskiej.